Πως γινόταν το πότισμα των αγρών. 


    Το αρδευτικό σύστημα αποτελούταν από ανοιχτούς αγωγούς, δηλαδή χωμάτινοι υδραύλακες των οποίων η κανονική παροχή λεγόταν ποτιστής. Η τροφοδοσία τους γινόταν από ποτάμια, από κεφαλάρια κι από γούρνες. Σε δύσκολα βραχώδη περάσματα το νερό περνούσε πάνω σε εναέριες κατασκευές, τα κρεβάτια. Ο νεροφόρος μόνιμα περπατούσε μέσα στο αυλάκι για να θολώνει το νερό ώστε να σχηματίζεται η επιφανειακή γάνα που το στεγανοποιούσε.

Εργαλεία Ποτίσματος

Ποια τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν για το πότισμα.


α. Ξυλοτσάπι.
Ήταν όλο από ξύλο (στειλιάρι και τσαπί), ήταν αδάπανο και σχετικά λειτουργικό. Χρησιμοποιούταν σε βρεγμένο χώμα για το κουμαντάρισμα του νερού μέσα στο χωράφι. Είναι, θα λέγαμε, το μόνο απομεινάρι των γεωργικών εργαλείων της λίθινης εποχής.

β.Μισοτσάπι. Κάποιο τσαπί που έσπαγε, έτσι ανάπηρο όπως ήταν, του έβαζαν ένα μακρύ ξύλο και το χρησιμοποιούσαν για πότισμα. Στην παλιά κοινωνία τίποτα δεν πήγαινε στα σκουπίδια.